varolmanın dayanılmaz hafifliği

çek-fransız asıllı yazar milan kundera'nın henüz bitirdiğim meşhur okunması gereken romanı. bu roman aynı adla filme de uyarlanmıştır. ''peki, ağırlık gerçekten nefret edilesi, hafiflik de göz kamaştırıcı mıdır? yüklerin en ağırı ezer bizi, onun altında çökeriz, bizi yere yapıştırır bu ağırlık. öte yandan her çağda yazılmış aşk şiirlerinde, kadın erkeğin bedeninin ağırlığı altında ezilmeyi özler. o halde yüklerin en ağırı aynı zamanda yaşamın sağladığı en şiddetli doyumun da imgesidir. yük ne kadar ağır olursa, yaşamlarımız o denli yaklaşır yeryüzüne, daha gerçek daha içten olur. işi tersten ele alırsak, bir yükten mutlak biçimde yoksun olmak insanoğlunu havadan hafif kılar; göklere doğru kanat açar insan, bu dünyadan ve dünyasal varlığından ayrılır, yalnızca yarı yarıya gerçek olur, devinimleri önemsizleştiği ölçüde özgürleşir. hangisini seçmeli o halde? ağırlığı mı, hafifliği mi?' milan kundera

çok iyi teşekkürler sabah sabah çok iyi geldi.

okuduğum en iyi kitaplardan birisiydi. şunu fark ettim bu kitabı bitirdikten sonra: insanın duygu dünyası ve hareket dünyası, birbirinden uzak iki dünyadır, kesiştikleri görüşü ne kadar yaygınsa ayrı olmaları da o kadar doğaldır. davranışlar, insanların önemli bir kısmında mantıkla yönetilir ki bu da davranışlarda duyguları bir kenara atmamıza neden olur. bu noktada aklın yasalarının ve duyguların yasalarının zıt olmadığını söyleyebilmekle beraber ortak paydalarda buluşmadıklarını ifade etmek de mümkündür. toplum içinde öz güveni yüksek insanların aşık oldukları insanlarlayken gözlemlediğinizde fark edeceğiniz değişim de bundandır.

''sadece gereklilik ağırdır ve sadece ağır olan şey değerlidir.''

"einmal ist keinmal" (sadece bir kere olan şey, hiç olmamış sayılır)

yok olmanın mutlak gelişiyle sonlanır

ben neden bitiremedim bu kitabı ya

ağırlığıdır o